Ryszard M. Machnikowski
Prezentacja
“ZAMACHY W MADRYCIE I
LONDYNIE
– WNIOSKI DLA POLSKI”
konferencja
”Reagowanie w sytuacjach
kryzysowych”
Urząd Miasta Tomaszowa
Mazowieckiego
13 września 2005 r.
ostatnia aktualizacja: 10.09.2005 |
„Dżarasow pyta jednego
z nich: czemu nie wypuścicie stąd dzieci? One przecież nic z tego nie
rozumieją. I nie muszą niczego rozumieć – odpowiada tamten – wystarczy,
ze umrą.” „Pierwszy dzień szkoły”, Uve Buse i inni, tygodnik „Forum” nr
35/2005
|
1.
DLACZEGO JESTEŚMY ZAGROŻENI?
2.KTO
JEST WROGIEM?
•tło
historyczne
•o
co chodzi zamachowcom?
3.ZAMACH
W MADRYCIE
•przed
zamachem
•przebieg
zamachu
•po
zamachu
4.ZAMACHY
W LONDYNIE
•przed
zamachem
•przebieg
zamachu 7 lipca
•po
zamachu 7 lipca
•przebieg
zamachu 21 lipca
•po
zamachu 21 lipca
5.WNIOSKI
DLA POLSKI
•typy
zagrożenia
•co
robić?
|
1.DLACZEGO
JESTEŚMY ZAGROŻENI?
•Popieranie
Amerykanów w Afganistanie i Iraku – wysłanie tam kontyngentów wojskowych
oraz objęcie strefy „stabilizacyjnej” w Iraku jako JEDNO Z TRZECH PAŃSTW
– USA, WLK. BRYTANIA I POLSKA
•Jesteśmy
częścią Zachodu.
•Zwracają
na to uwagę liczne komunikaty w mediach, ostrzegające przed prowadzeniem
polityki wspierającej USA, w tym najważniejsze – tzw. „Dokument
Norweski” (listopad 2003 r.) i wypowiedzi
Ajmana az- Zawahiriego
z października 2004 r.
i maja 2005 r.:
|
•„Nastał
czas, by naród muzułmański stawił opór […]. Nie wolno nam czekać aż
oddziały amerykańskie, brytyjskie, francuskie, żydowskie,
południowokoreańskie, węgierskie i
polskie
wejdą do Egiptu, na Półwysep Arabski, do Jemenu i Algierii […]. Musimy
już teraz stawiać opór. Amerykanie, Brytyjczycy, Australijczycy,
Francuzi,
Polacy,
Norwegowie, Koreańczycy, Japończycy mają swoje interesy wszędzie.
Wszyscy oni brali udział w okupacji Afganistanu, Iraku i Czeczenii […].
Nie powinniśmy czekać dłużej.”
1 października 2004 r.
•
„Dla krzyżowców i Żydów zrozumiały jest tylko język zabójstwa i rozlewu krwi, przekonują ich dopiero trumny i zniszczone aktywa, płonące wieżowce i upadająca gospodarka. Muzułmanie, podejmijcie działania przeciw ambasadom Stanów Zjednoczonych, Anglii, Australii, Polski i Norwegii oraz przeciw ich interesom, przedsiębiorstwom i pracownikom. Palcie ziemię pod ich stopami […]. Nie dopuszczajcie Amerykanie, Brytyjczycy, Australijczycy, Polaków, Norwegów i innych krzyżowców – zabójców waszych braci w Iraku […]. Podążajcie za przykładem waszych 19 braci, którzy zaatakowali Amerykę kierując samoloty przeciwko Nowemu Jorkowi i Waszyngtonowi.”
20 maja
2005 r.
|
2.KTO
JEST WROGIEM?
Islamistyczna międzynarodówka znana jako Al
Kaida
•globalna
sieć komórek terrorystycznych
•walcząca
ideologia motywująca zbrojny ruch społeczny Cel to:
•oczyszczenie
ummy (wspólnoty muzułmanów) z obcych wpływów i ustanowienie
republiki islamskiej
opartej o
szariat (prawo koraniczne).
•zbrojny
prozelityzm (nawrócenie) niewiernych lub ich poddaństwo
muzułmanom na
całym świecie czyli ustanowienie światowego kalifatu.
|
„Czy cele
ekstremistów się zmieniły?
Według
ekspertów zmiany są niewielkie. Na cele i taktykę mogą wpływać obecne
okoliczności: amerykańska obecność w Iraku, ale sam światopogląd nie
uległ zmianie. Według zwolenników dżihadu muzułmanie są zamknięci w
walce na śmierć i życie z Zachodem, który nienawidzi islamu. I choć
główny cel, czyli ustanowienie muzułmańskiego superpaństwa (kalifatu)
pozostaje niezmieniony, mogą się zmienić bodźce dżihadu. Ideologowie
motywują swoich zwolenników podając konkretne przykłady
niesprawiedliwości. Południowoazjatyccy milicjanci, którzy stali za
zabójczym atakiem na Bali w październiku 2002 roku, chcieli podkopać
państwo indonezyjskie w celu ustanowienia kalifatu. Oni także dołożyli
swoją cegiełkę do szerokiej wizji kalifatu rządzącego całym globem.
Jaki jest pogląd
Al-Kaidy na demokratyczne ruchy na Bliskim Wschodzie?
Al-Kaida jest
przeciwko demokracji w takim pojęciu, w jakim Zachód ją postrzega. Jej
zwolennicy chcą zastąpienia istniejących autorytarnych rządów przez
religijne państwo. Ono właśnie narzuci przestrzeganie rygorystycznej
wizji Koranu przez obywateli. Według Al-Kaidy zachodnie demokratyczne
idee są przeszkodą na drodze wypełnienia woli Bożej na ziemi. Ideolodzy
Al-Kaidy Ajman az-Zawahiri i Abu Musab Zarkawi - który sam się
proklamował przywódcą Al-Kaidy w Iraku - atakują demokracje jako
„sztuczkę”, która ma zapobiec pełnemu wypełnianiu przez muzułmanów
zaleceń islamu.”
Wywiad z Danem
Murphym i Howardem La Franchi,( tłum. Piotr Chmielarz)
za: portal
„Arabia.pl”
|
3.ZAMACH W MADRYCIE
sytuacja przed
zamachem
Działalność
radykalnych grup muzułmańskich w Hiszpanii w latach 90-tych XX wieku i
na początku XXI wieku. Grupy algierskie związane z Islamską Grupą
Zbrojną (GIA) oraz Salaficką Grupą Wiary i Walki (GSPC) – aresztowania
członków w marcu 1995 r. (Ghebrid Messaoud), w marcu 1996 r., czerwcu
1996 r., kwietniu 1997 r., czerwcu 2001 r. (Mohammed Benshakria –
członek komórki Meliani planującej zamach na katedrę i rynek w
Strasburgu, zlikwidowana przez niemiecką policję w grudniu 2000 r.),
grudniu 2002 r., styczniu 2003 r., lutym 2003 r., marcu 2003 r.,
październiku 2004 r.
•Grupa Syryjczyka
Abu Dahdaha (Imada Eddina Baraliasta Yarkasa) rozpoczęła działalność w
1996 r. Jej lider został aresztowany w listopadzie 2001 r. Jej członkiem
był aresztowany we wrześniu 2003 r. Taysir Allouni – dziennikarz stacji
telewizyjnej Al Dżazira.
|
•Inne
grupy, w tym marokańska siatka, która przeprowadziła zamachy w Madrycie
11 marca 2004 r., czyli grupa Allekema Lamariego
(Algierczyka aresztowanego pierwszy raz w Walencji w 1997 r. i
zwolnionego w 2002 r.), Jamala Zougama (Marokańczyka
mającego kontakty z grupą Abu Dahdaha) oraz Sarhane ben Abdelmajida
Fakheta (pseudonim "El Tunecino").
Sarhane ben
Abdelmajid Fakhet
|
Przebieg
zamachu
•11
marca 2004 o godz. 7.39 czasu lokalnego trzy bomby
zniszczyły pociąg komunikacji podmiejskiej stojący na stacji Atocha,
zabijając ponad 30 osób.
•W
tym samym czasie cztery eksplozje rozerwały inny pociąg zbliżający
się do tej stacji, zabijając około 70 osób.
•Dwie
minuty później kolejne dwie eksplozje zabiły ponad 70 pasażerów
innego pociągu stojącego na stacji El Poso.
•O
7.42 czwarty pociąg został zniszczony przez jedną bombę na stacji
Santa Eugenia.
|
•W
każdym z plecaków lub toreb zamachowcy umieścili bomby zawierające ok.
10 kg ładunku wybuchowego oraz ok. kilograma gwoździ,
dla zwiększenia
efektów wybuchu.
•W
efekcie symultanicznych ataków bombowych na cztery pociągi w ciągu
czterech minut
zginęło 191 osób. a ponad dwa tysiące zostało rannych, w tym wiele
bardzo ciężko (poparzenia, urwane kończyny, gwoździe
w
podbrzuszu itp.).
|
Po
zamachu
•13
marca policja aresztowała trzech Marokańczyków i dwóch obywateli Indii,
w tym Jamala Zougama.
•14
marca odnaleziono kasetę video, na której rzecznik prasowy Al Kaidy
w Europie, Abu Dujan al Afgani przyznaje się do zamachów i
wyjaśnia, że zostały one dokonane w odwecie za
udział wojsk hiszpańskich w okupacji Iraku.
•Dalsze
aresztowania podejrzanych o udział w zamachu mają miejsce 18 marca
(aresztowano pięciu mężczyzn - czterech Marokańczyków i jednego
Hiszpana, jeden z nich został wypuszczony na wolność 23 marca (później
został on ponownie aresztowany).
• 20,
21, 24 i 30 marca oraz 2 kwietnia nastąpiły kolejne fale aresztowań,
głównie Marokańczyków, choć zatrzymano także obywatela Syrii. Jak
później przyznały władze hiszpańskie, część osób aresztowanych była
wcześniej pod obserwacją służb, prawdopodobnie kilku z nich było ich
informatorami.
|
•2
kwietnia na trasie szybkiej kolei Madryt – Sewilla znaleziona została
bomba o konstrukcji podobnej do tych użytych 11 marca.
•Dzień
później, 3 kwietnia, pięciu islamistów wysadziło się w powietrze
podczas próby ich aresztowania przez policję w mieszkaniu w
podmadryckiej dzielnicy Leganes. W akcji tej zginął także jeden
policyjny komandos, a 11 zostało rannych, w tym kilku poważnie. W
wybuchu giną m. in. Sarhane ben Abdelmajid Fakhet (pseudonim "El
Tunecino") oraz Jamal Ahmidan (alias "El Chino" lub "Mowgli"),
domniemani przywódcy grupy.
•14 kwietnia stacja Al Dżazira prezentuje nagranie, w którym przywódca Al Kaidy Usama Bin Ladin oferuje Europie zawieszenie broni w zamian za wycofanie wojsk z ziem muzułmańskich.
|
4.ZAMACHY
W LONDYNIE
Przed zamachem
•Wydatki
na bezpieczeństwo publiczne wzrosły w budżecie państwa od 950 mln funtów
przed 2001 rokiem, do 1,5 mld funtów w latach 2004 – 2005, by osiągnąć
2,1 mld w latach 2007 – 2008.
•W
2002 roku MI5 zwiększył liczbę swoich etatów o 1000 oficerów (wzrost o
50 %), Special Branch (SO12) zatrudniał ponad 800 oficerów. Ogółem
na terenie Anglii i Walii terroryzmem zajmuje się 2,5 tys.
funkcjonariuszy policji, a na terenie Szkocji 700.
•Policjanci
ze specjalnej jednostki antyterrorystycznej policji SO19, szkoleni przez
SAS i SBS, otrzymali procedury postępowania i użycia broni w przypadku
zagrożenia atakiem samobójczym i przeszli odpowiedni trening.
•We
wrześniu 2003 roku służby policyjne
i
ratownicze przeprowadziły zakrojone
na szeroką skalę ćwiczenia,
zakładające
atak chemiczny na podziemny
tunel niedaleko
stacji metra Bank
(operacja
Sassoon).
|
•Jak
podał w marcu 2004 roku sir John Stevens,
poprzedni szef Scotland Yardu, służby bezpieczeństwa powstrzymały co
najmniej
osiem prób
dokonania zamachu terrorystycznego przez islamistów na terytorium
Wielkiej Brytanii.
•Ogółem
od 11 września 2001 roku w tym kraju dokonano 700 aresztowań, które
jednak doprowadziły do zaledwie 17 spraw sądowych zakończonych skazaniem
podejrzanych.
•W
drugiej połowie czerwca 2005 r. brytyjskie media podały informację,
że w kilku krajach europejskich, w tym w Wielkiej Brytanii, dokonano
aresztowań islamistów rekrutujących ludzi do dokonywania zamachów
samobójczych. Aresztowano wówczas w
Manchesterze młodego Algierczyka.
•Jak
ujawniła brytyjska prasa, na trzy tygodnie przed lipcowymi atakami
obniżono stopień zagrożenia terrorystycznego z 5 na 4 w 7-stopniowej
skali. Stało się tak na wniosek Joint Terrorism Analysis Centre
(JTAC), skupiającego 100 specjalistów zajmujących się kontrterroryzmem
ze Scotland Yardu, MI5 oraz brytyjskiej armii, przedstawiony Joint
Intelligence Committee (JIC).
Spowodowało to pewne
rozluźnienie kontrterrorystycznych procedur w tym kraju.
|
Przebieg
zamachu 7 lipca
•W
czwartek 7 lipca pierwsza bomba wybuchła około 8.50 na stacji
Aldgate (bomba była w trzecim wagonie – zamachowiec Shehzad Tanweer,
lat 22, zabił osiem osób)
•kolejne
wybuchły kilka sekund potem na Edgware Road (bomba znajdowała się w
drugim wagonie - Mohammad Sidique Khan, lat 30, domniemany
przywódca tej grupy wysadził się zabijając siedem osób) i między
stacjami King's Cross i Russell Square (bomba była w pierwszym wagonie -
Germaine Lindsay, lat 19, zabił dwadzieścia siedem osób)
•Wybuch
w autobusie miał miejsce blisko godzinę później, o godz. 9.47 (bomba
była na górnym pokładzie - Hasib Mir Hussain, lat 18, zabił
czternaście osób)
|
•Użyte
ładunki zawierały około 3 kilogramów materiałów wybuchowych obłożonych,
dla zwiększenia śmiercionośnego efektu, gwoździami - wbrew pierwszym
twierdzeniom, że były to materiały wojskowe okazało się, że zostały one
sporządzone m. in. z materiałów dostępnych w drogeriach i sklepach
spożywczych.
W wyniku zamachów
zginęło 52 osoby oraz
4 zamachowców, około
800 osób odniosło rany, w tym około 100 bardzo ciężkie.
![]() ![]() ![]() |
Po
zamachu 7 lipca
•Aresztowania
i przeszukania (głównie w Leeds i okolicach West Yorkshire oraz w
Luton, gdzie znaleziono m. in. porzucony samochód z 16 bombami takimi
jak te, które były użyte w zamachach, materiały wybuchowe znaleziono
również w jednym z przeszukiwanych domów w Leeds).
•W
niedzielę 10 lipca nocą ewakuowano tysiące ludzi z centrum Birmingham
(okolice Broad Street) w związku z alarmem bombowym, na szczęście nie
odnaleziono tam materiałów wybuchowych.
•Scotland
Yard kontynuował drobiazgowe śledztwo w sprawie zamachów – aresztowania
zostały dokonane także poza Wielką Brytanią – m. in. 15 lipca
aresztowano w Egipcie 33-letniego Magdiego Mahmouda al-Nashara,
w Pakistanie ok. 40-letniego Osamę Nazira a 21 lipca w Zambii
30- letniego Brytyjczyka pochodzenia pakistańskiego, Haroona Rashida
Aswata. Al-Nashar był podejrzewany o skonstruowanie bomb,
Nazir, związany z al Kaidą, miał się spotkać z zamachowcami, gdy ci
przebywali w Pakistanie. Aswat, związany ze strukturami al Kaidy,
miał spotkać się z przywódcą grupy – Khanem – przed zamachem, po
czym opuścił terytorium Wielkiej Brytanii.
|
•W
wyniku śledztwa okazało się, że trzech spośród czterech zamachowców:
Khan, Tanweer i Hussain przebywali przez kilka miesięcy w Pakistanie w
2004/2005 r., odwiedzając tam także miejscowe medresy – szkoły
koraniczne.
•Okazało
się również, że Mohammed Sidique Khan wszedł w obszar zainteresowania
brytyjskiej Służby Bezpieczeństwa (tzw. MI5), przy okazji śledztwa
dotyczącego wcześniejszej nieudanej próby zamachu w Wielkiej Brytanii,
jednak oceniono, że nie stanowi on zagrożenia.
|
Przebieg
zamachu 21 lipca
•21
lipca, we czwartek, ok. godz. 12.20 – 12.25 czterech mężczyzn pojawiło
się na stacjach metra Stockwell (trzech) oraz Westbourne Park.
•Mężczyzna,
zidentyfikowany później jako Muktar Said Ibrahim (alias
Muktar Mohammed Said, 27 lat), z pochodzenia Erytrejczyk, wsiadł o 12.53
do autobusu linii 26, jadącego z Waterloo do Hackney Wick, gdzie
ok. 13.06 próbował zdetonować bombę umieszczoną w plecaku.
•Drugi
mężczyzna, 24-letni obywatel brytyjski pochodzenia somalijskiego,
Yasin Hassan Omar, próbował zdetonować ładunek wybuchowy jadąc
linią metra Victoria Line, między stacjami Oxford Circus a Warren
Street.
•Trzeci
mężczyzna z tej stacji, Ramzi Mohammed, wsiadł do linii północnej
metra i próbował zdetonować ładunek między Stockwell a Oval.
•Czwarty
mężczyzna, 27-letni Osman Hussein (alias Hamdi Isaac,
pseudonim Bambi), mieszkaniec Wielkiej Brytanii pochodzenia
etiopskiego (przy wjeździe do Wielkiej Brytanii używał dokumentów
somalijskich), próbował zdetonować bombę jadąc z Westbourne Park do
stacji Shepherd's Bush.
![]()
•23
lipca przypadkowy przechodzień znalazł
piątą bombę w okolicach Little Wormwood Scrubs, na północ od
stacji Shepherd's Bush.
•Tego
samego dnia egipscy islamiści dokonali zamachów bombowych w
kurorcie Szarm El Szejk, zabijając kilkadziesiąt osób, w tym
kilku zagranicznych turystów.
1 – Yasin
Hassan Omar
2 – Muktar
Said Ibrahim
3 – Ramzi
Mohammed
4 – Osman
Hussein
|
Po
zamachu 21 lipca
•
22 lipca na stacji metra Stockwell policjanci z antyterrorystycznej jednostki brytyjskiej policji SO19 poszukujący Osmana Husseina zastrzelili mężczyznę o, jak podano, „azjatyckich rysach.
•Zabitym
był niemający nic wspólnego z zamachowcami, 27 letni brazylijski
elektryk, Jean Charles de Menezes, mieszkający w londyńskim
Brixton.
Osman Hussein |
•Czterej
zamachowcy zostali w końcu aresztowani przez policję w wyniku
kosztującej pół miliona funtów dziennie operacji pościgowej:
•27
lipca w Birmingham aresztowano Yasina Hassana Omara,
a 29 lipca w dzielnicy Londynu Notting Hill aresztowano
Muktara Saida Ibrahima oraz Ramziego Mohammeda.
•Osman
Hussain (Hamdi Isaac) został aresztowany tego samego dnia w Rzymie,
gdzie ukrywał się u swojego brata, Remziego i dokąd uciekł przez
Paryż i Mediolan pociągiem Eurostar. Remzi Isaac, również
aresztowany, prawdopodobnie związany z al Kaidą poprzez sieć
finansową al-Barakaat, był pilnie obserwowany od 11 września 2001 r.
przez włoskie służby. Fati Isaac, brat wspomnianych, został również
aresztowany w Brescii we Włoszech.
•Aresztowano
także osobę podejrzewaną o porzucenie piątego ładunku wybuchowego – jest
to Whabi Mohammed (22 lata), brat Ramziego Mohammeda. Śledztwo
wykazało także, że zamachy prawdopodobnie zostały sfinansowane z Arabii
Saudyjskiej – policja wykryła transfery pieniężne przesłane z tego kraju
do zamachowców. Okazało się, że zamachowcy z 21 lipca posługiwali się w
Wielkiej Brytanii wieloma nazwiskami i adresami, ponadto, jak podały
brytyjskie media, Bank of England
skonfiskował na ich kontach ok. pół miliona funtów.
|
Zamachowcy brytyjscy przed
7 lipca 2005 r.:
•Wcześniej,
bo w 2000 r. obywatel brytyjski Mohammed Bilal dokonał
zamachu samobójczego w Kaszmirze. Wjechał on ciężarówką pełną ładunków
wybuchowych w indyjski posterunek wojskowy.
•Richard
Reid, słynny shoebomber, ujęty przez pasażerów na pokładzie
samolotu do Ameryki w trakcie próby wysadzenia go w powietrze niedługo
po atakach z 11 września 2001 r., był Brytyjczykiem.
Richard Reid i
jego słynne bombowe buty
|
•Mordercą
amerykańskiego dziennikarza Danny’ego Pearla, zamordowanego w Pakistanie
31 stycznia 2002 r. okazał się być, wtedy 29-letni obywatel
brytyjski, Omar Sheikh, wychowanek London School of Economics,
syn bogatego pakistańskiego imigranta, przedsiębiorcy z Londynu,
urodzony i wychowany w tym mieście.
Zamordowany Daniel Pearl… … i jego oprawca, Omar Sheikh
|
Omar Khan Sharif i Asif Mohammed Hanif •Również Asif Mohammed Hanif, terrorysta który wysadził się w powietrze w Tel Avivie 29 kwietnia 2003 r., jak i jego kompan, niedoszły zamachowca–samobójca Omar Khan Sharif, mieli obywatelstwo brytyjskie. |
•Jak
ujawniły brytyjskie media, w dossier przygotowanym przez
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Home Office) oraz Ministerstwo
Spraw Zagranicznych (Foreign and Commonwealth Office) p.t.
Young Muslims and Extremism, sporządzonym na potrzeby premiera
brytyjskiego rządu w ub. r., oceniono, że około 1 % społeczności
muzułmańskiej w tym kraju jest skłonny podejmować radykalne akcje, w tym
terrorystyczne, na terenie Wielkiej Brytanii. Daje to liczbę ok. 16 tys.
ludzi, z których 10 tys. aktywnie uczestniczyło w działalności
radykalnych ośrodków muzułmańskich. Co najmniej
3 tysiące osób było przeszkolonych w obozach al Kaidy w różnych krajach
muzułmańskich.
Abu Hamza Abu Katada
Omar Bakri..... zebranie aktywistów przed meczetem w Finsbury Park, 2000r. |
![]() ![]() ![]()
Pocztówki,
które ukazały się
po zamachach w
Londynie
„Absolutely
not afraid”
|
WNIOSKI PO ZAMACHACH
W MADRYCIE I LONDYNIE:
–BARDZO
DUŻA DETERMINACJA ZAMACHOWCÓW – UPORCZYWOŚĆ DZIAŁANIA, DUŻA LICZBA
SPISKÓW – WYKRYCIE JEDNEGO NIE ZMNIEJSZA NIEBEZPIECZEŃSTWA.
CO ZWIĘKSZA
PRESJĘ NA SŁUŻBY ŚLEDCZE I RATOWNICZE (LICZBA OFIAR I POWAŻNIE RANNYCH).
–POSIADANIE
AGENTURY W ŚRODOWISKACH SPRZYJAJĄCYCH ZAMACHOWCOM LUB NAWET WEWNĄTRZ
KOMÓREK TERRORYSTYCZNYCH NIE OZNACZA PEŁNEJ WIEDZY O ICH DZIAŁANIU I
ZAMIARACH, CO OZNACZA ŻE ATAK MOŻE BYĆ NIEWYKRYTY I DOJŚĆ DO SKUTKU.
–PRZYGOTOWANIE
I REAKCJA WŁADZ, MEDIÓW I SPOŁECZEŃSTWA NA ATAK TERRORYSTYCZNY
|
5.WNIOSKI
DLA POLSKI
Typy
zagrożenia
•Atak
podobny do zamachów w Bejrucie (1983), Oklahoma City (1995), Nairobi i
Dar es Salaam (1995), Bali (2002) czy w Iraku (2003 - …) – duży
ładunek wybuchowy umieszczony w ciężarówce lub furgonetce (możliwy
zamach samobójczy), zaparkowanej pod lub wjeżdżającej w ważny budynek
użyteczności publicznej (centra handlowe, hotele, biurowce) lub budynki
użytkowane przez cudzoziemców (Amerykanów, Brytyjczyków, Izraelczyków,
Rosjan – wyjątkowe komplikacje polityczne) takie jak biura czy
ambasady. Możliwy atak seryjny lub symultaniczny. Możliwa liczba ofiar –
od kilkunastu do kilku tysięcy osób. Możliwość przeciwdziałania –
wykrycie na etapie przygotowania, aresztowanie lub eliminacja
potencjalnych sprawców. Liczebność grupy przygotowującej zamach – od
kilkunastu do kilkudziesięciu osób.
•Atak
w rodzaju zamachu w Madrycie lub zamachów dokonywanych w Izraelu –
niewielki ładunek lub ładunki wybuchowe umieszczone w miejscach
publicznych (lub przyniesione przez zamachowców samobójców), takich jak
tramwaje, autobusy, metro, centra handlowe,
dworce, kościoły, stadiony itp. (możliwy atak seryjny lub
symultaniczny). Możliwa liczba ofiar – od kilkunastu do kilkuset osób.
Możliwość przeciwdziałania –jak wyżej. Liczebność grupy przygotowującej
zamach – od kilku do kilkudziesięciu osób.
|
•Atak
podobny do zamachów w Rosji - w Budionnowsku (1995), na Dubrowce (2002)
lub w Biesłanie (2004) – złożona sytuacja zakładnicza w dużym
obiekcie publicznym takim jak teatr, szkoła, szpital itp. Możliwa
liczba ofiar – od kilkunastu do kilku tysięcy osób. Możliwość
przeciwdziałania – jak wyżej lub interwencja jednostek
antyterrorystycznych i uratowanie zakładników. Liczebność grupy
przygotowującej zamach – od kilkunastu do kilkuset osób.
•inny
nie wymieniony lub w chwili obecnej niewyobrażalny – porwanie samolotu,
atak samolotu na budynek, zestrzelenie samolotu rakietą przeciwlotniczą,
atak na lotnisko, port lub niebezpieczne instalacje przemysłowe,
porwanie statku pasażerskiego, zatrucie ujęć wody, tzw. „blackout”
(wyłączenie prądu), użycie broni chemicznej, biologicznej lub
radiologicznej, przerwanie tamy i zalanie terenu itp.
•Kolejność
wymieniania wyróżnia przekonanie autora co do prawdopodobieństwa
dokonania zamachu – od wymagającego najmniejszych przygotowań a zatem
najbardziej prawdopodobnego (A, B) po
wymagające najwięcej przygotowań a zatem mniej prawdopodobne (C, D),
żaden scenariusz nie jest jednak niemożliwy (scenariusz C jest możliwy
do przeprowadzenia przez grupy czeczeńskie).
|
•Wniosek:
Polska jest w pełni bezpieczna tylko w wypadku, gdy planiści Al Kaidy
uznają, że nasz kraj nie jest wystarczająco atrakcyjnym celem ataku ze
względu na nieznaczącą pozycje na arenie międzynarodowej i niewielkie
korzyści wynikające z dokonanego zamachu. Jeżeli jednak ocena taka
wypadnie inaczej i podjęta będzie (lub już została) decyzja o dokonaniu
takiego zamachu można przypuszczać, że jest mało prawdopodobne, by udało
się mu zapobiec.
•Trzeba
być zatem przygotowanym na zaradzenie jego skutkom, zarówno materialnym
jak i politycznym.
•Konieczne
jest do tego uznanie, że po pierwsze, Polska JEST zagrożona zamachem
terrorystycznym i, po drugie, że Polska NIE JEST należycie przygotowana
nie tylko do wykrycia planów takiego zamachu, ale także do zmagania się
z jego skutkami.
|
CO ROBIĆ?
PREWENCJA I
DOBRE PRZYGOTOWANIE WSZYSTKICH ODPOWIEDZIALNYCH ZA WALKĘ Z TERRORYZMEM I
JEGO SKUTKAMI SŁUŻB - STWORZENIE SKOORDYNOWANEGO, JEDNOLITEGO SYSTEMU
PRZECIWTERRORYSTYCZNEGO, OBEJMUJĄCEGO DZIAŁANIA PRAWNE, ALGORYTMY
POSTĘPOWANIA (PROCEDURY), PRZEJRZYSTOŚĆ DOWODZENIA I ODPOWIEDZIALNOŚCI,
PODJĘCIE ODPOWIEDNICH DZIAŁAŃ PREWENCYJNYCH WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWAMI
ZAGROŻONYMI, SZKOLENIE, TRENING, BLISKA WSPÓŁPRACA
WSZYSTKICH
ZAANGAŻOWANYCH INSTYTUCJI
|
Copyright 2004 - 2005: Wszelkie prawa zastrzeżone.
Autorzy serwisu SPECOPS nie ponoszą odpowiedzialności za wykorzystanie,
prawidłowe lub nie, zawartych tu informacji. Wszystkie operacje w terenie
niosą ze sobą element ryzyka. Informacja jest prezentowana tylko dla celów
edukacyjnych. Informacje i wiadomości zamieszczone na serwisie SPECOPS
pochodzą wyłącznie z ogólnodostępnych źródeł:
książek, opublikowanych podręczników wojskowych
oraz Internetu. SPECOPS nie reprezentuje jakichkolwiek poglądów
politycznych, nacjonalistycznych lub religijnych. SPECOPS
nie reprezentuje jakiejkolwiek organizacji,
stowarzyszenia, służby mundurowej lub grupy paramilitarnej. SPECOPS nie
wyraża opinii przedstawiających oficjalną doktrynę i politykę
Armii Australijskiej lub jakiejkolwiek innej organizacji
lub służby mundurowej. Opinie i
poglądy wyrażane na forum dyskusyjnym SPECOPS nie są poglądami Autorów.
Kontakt: email: specops_pl@tlen.pl
|